Çocukların olumsuz davranışlarında anne-babanın rolü
İki yaşına girmiş her çocuğun kötü davranmaya eğilimli olduğu bilinen bir gerçektir. Bağırırlar, ağlarlar, evde etraftakileri dağıtırlar... Bunlarla baş etmesi gerçekten bir anne baba için zordur ve ne yazık ki bu tarz hareketlerin bazıları engellenemez. Peki acaba bunlardan bazıları anne ve babaların davranışlarından kaynaklanıyorsa ne yapmalı? Yanıtı yazımızda...
Anne ve babaların çocuklarının olumsuz davranışlarında etkisi olup olmadığı sorusuna uzun zamandır yanıt aranıyor. Bu yanıtı ararken, tabii ki, anne ve babaları suçlamanın hiçbir anlamı yok. Aslında bu hem anne ve baba, hem de çocuk davranışlarının birlikte ele alınmasını gerektiren bir durum. Bu da soruna çözüm bulunabileceğinin en önemli işareti olarak görülüyor.
Peki anne ve babaların hangi davranışları, çocuklarının olumsuz davranmasına neden olur?
Eğer anne ve babanın dikkati dağınıksa, bu çocuklara da yansıyabilir. Her çocuğun ebeveynlerinin ilgisini çekmeyi istediği bir sır değildir. Eğer çocuğunuz, akıllı telefonunuzla onun çizdiği resimden daha fazla ilgilendiğinizi hissederse, ilginizi çekmek için kalemlerini fırlatmaya başlayacaktır. Bu gibi sorunları ortadan kaldırmak için çocuğunuz iyi davranışlar sergilediğinde ona mutlaka ilgi göstermelisiniz. Onunla 15-20 dakika boyunca kesintisiz ilgilenmeniz, kendi başına daha rahat zaman geçirmesini sağlayacaktır.
Çocuğunuza kötü örnek olabilirsiniz. Çünkü herkes çok iyi bilir ki çocuğunuz, davranışlarını belirlerken çok iyi bir taklit yeteneğine sahiptir. 2013 yılında Gelişim Psikolojisi dergisinde yayınlanan bir araştırma, üç günlük bebeklerin dahi birilerini taklit edebileceğini ortaya koydu. Bu nedenle 3 yaşındaki çocuğunuzun yanında kötü kelimeler kullanmanız ya da eşinize bağırmanız taklit edildiğinde asla şaşırmamalısınız.
Unutmayın, çocuğunuzun gözleri daima sizi izliyor olacaktır, bu nedenle sizi izlediğini bilerek olumlu davranışlar geliştirmelisiniz. Bu illa ki mükemmel olmanız gerektiği anlamına gelmiyor. Kötü bir davranış sergilediğinizde, bunun yapılmaması gereken bir davranış olduğunu anlatarak ve sorunu nasıl çözmeniz gerektiğini söyleyerek onu da olanların içine katmalısınız.
Zaman zaman çocuğunuzun ihtiyaçlarını tahmin edemeyebilirsiniz. Örneğin çocuklar aç ve yorgun olduklarında huysuz olurlar. Ayrıca yakacak çok fazla enerjileri varsa bu kez de sabırsızdırlar ve yerlerinde duramazlar. Eğer bu ihtiyaçlar kısa sürede karşılanmazsa, çocuğunuz çok kısa süre içinde "tanınmaz" bir hal alabilir. O nedenle küçük çocuğunuzun her ihtiyacını anlatamayacağını göz önünde bulundurarak davranmalısınız. Yanınızda sürekli bir atıştırmalık bulundurmak, düzenli uyku düzeni oluşturmak ve enerjisini yakması için oynama fırsatı vermek iyi bir çözüm olacaktır.
Zaman zaman çocuğunuzdan beklentiniz çok yüksek olabilir. Çocuğunuz sürekli olarak aynı kurala uymuyorsa, o zaman koyduğunuz kuralda bir sorun olabileceğini düşünmelisiniz.
Örneğin iki yaşındaki çocuğunuzdan mükemmel şekilde tertipli olmasını isterseniz, onu büyük olasılıkla başarısızlığa uğratmış olacaksınız. Çocuklar, hele 2 yaşındaki çocuklar doğaları gereği dağınıktırlar. Üstelik sofrada yemek yerken de bu dağınıklıkları sürecektir. O nedenle beklentilerinizin adil ve çocuğun gelişimine uygun olduğundan emin olun. Yani, bir misafirliğe gittiğinizde çocuğunuzun kıpırdamadan oturmasını ya da yemeğe konuklarınız geldiğinde sessiz kalmasını beklemeyin. Bu tabii ki çocuğunuz için bir standart belirlememeniz anlamına gelmiyor. Ancak oluşturacağınız standart çocuğunuzun yaşına ve kabiliyetine uyumlu olmalı.
Çocukların huysuz davranışlarında ailelerin payı başlıklı makale için tıklayın
