Çocuğunuzun duygusal olarak yanında olmak neden önemli?

Çocuğunuzun bedenen yanında ancak ruhen başka yerde olursanız, neler olabileceğini hiç düşündünüz mü? Aslında bu sıklıkla yaşanan bir durum ve çocuğunuzun "sadece yanında" olmak yeterli olmayabiliyor.

İnsanlar zaman zaman zor durumlardan geçebilirler. Dünyada herkesin zaman zaman dağınık dönemlerden geçmesi çok doğaldır. Ancak böylesi bir dönemde dahi mümkün olduğunca çocuğunuzun yanında olmalı ya da bu işi bir süreliğine eşinize devretmelisiniz. Aksi taktirde, fiziksel olarak çocuklarınızın yanında olsanız bile duygusal olarak onlara destek veremezseniz, çocuklarınız yetişkinliklerine kadar uzanabilecek sorunlar yaşayabilir. Kendilerini değersiz görebilirler, yardım almadan kendi başlarına kalamazlar ya da kendilerindeki gücü ortaya çıkaramazlar. Ve ne yazık ki yetişkinlikte psikolojik danışma alma ihtiyacı duyanların çoğunluğunun temelinde bu sorun yatıyor; Fiziksel olarak çocuğun yanında olmak ancak ruhen başka bir yerde bulunmak...

1- Bu ne anlama geliyor?

Aslında bu rahatlıkla anlaşılabilen bir ifade. Yani ebeveynler evde çocuklarıyla birlikte aynı çatı altında bulunabilir ancak ihtiyaç duyulduklarında ulaşılamaz olabilirler. Eğer anne ya da babalar çocuklarına karşı duygularını kalplerinden paylaşmaz ya da sevgilerini ve tutkularını göstermezlerse bu fiziken yanlarında olmak ancak kalben farklı bir yerde bulunmak demektir. Anne ve babalar çocuğun fiziksel ihtiyaçlarını karşılayabilirler ancak çok daha önemli olanları yanıtlayamazlar. Çocuklar anne ve babalarından onay almaya ihtiyaç duyarlar, onları kahramanları olarak görürler. O nedenle eğer bir çocuk anne ve babasının kendisiyle gurur duyduğunu onların ağzından duymazsa, dolu bir evde kendisini yalnız hissedecektir.

Tabii ki dönem dönem yaşanan bu sorunlar, "fiziken çocuğunun yanında olmak ancak ruhen başka bir yerde olmak" ifadesini karşılamaz. Burada önemli olan bu davranışın sürekli ve ısrarlı şekilde tekrarlanmasıdır. Bu durum çocukta, anne ve babasının kendisine zaman ayıracak kadar değer vermediği hissi oluşturur. Aslında anne ve babalar bu şekilde düşünmez ancak çocuklar ebeveynlerinin akıllarını okuyamaz.

2- Hangi sorunlara neden olur?

Çocuklar sevilmeyi, kabul görmeyi ve ilgilenilmeyi beklerler. Günümüzde hayat tabii ki anne ve babalar için de çok zor. Ancak zor zamanlar güçlü karakterler yaratır. Her şeye rağmen ev ailenin barınağı olmalı. Eğer bir anne ya da baba çocuğuna bakma görevini yerine getirmesi gerekirken bunu yapamazsa çocuklar kendilerini reddedilmiş hissedecektir. Fiziken çocuğunun yanında olan ancak ruhen başka bir yerde bulunan ebeveynler de aynı şekilde çocukların kendilerini reddedilmiş hissetmelerine neden olacaktır.

Çocuklar ilgi çekmeyi ve onaylanmayı beklerler. Ancak anne ve babalarıyla kaliteli zaman geçirerek bu ilgiyi bulamazlarsa bu kez kendilerini değersiz hissedeceklerdir. Bu durumda çocuklar yeterince iyi olmadıklarını, akıllı olmadıklarını, güzel olmadıklarını ya da değerli olmadıklarını düşünmeye başlayacaklardır. Tam tersini yaşamak da mümkün. Çocuklar kendilerine aşırı güven duyarak, saldırgan tavır sergileyerek ya da küçümseyici davranarak güvenlik eksikliklerini maskelemek isteyebilir.

3- Çocuklar bu durumda ne yapar?

Anne ve babalar çocuklarına yeterli ilgiyi, sevgiyi ve kabullenmeyi göstermezse, çocuklar bunu farklı yerlerde arayacaktır. Belki bu desteği ya da kabullenmeyi arkadaşlarında arayacaklardır. Bu en iyi senaryodur. Ancak kötü senaryo, çocukların yasa dışı faaliyetlere kayması olacaktır. Ayrıca kendine güvensizlik kız çocukları için daha da kötü sonuçlar doğurabilir. Başarısızlık endişesi, dışarıda bırakılma korkusu, yalnız kalma korkusu gibi nedenler çocukların kendilerine inanmalarını engeller ve bu da içlerine kapanmaların sağlayabilir. Eğer anne ve babalar sürekli olarak çocuklarına ihtiyaçları olan duygusal desteği vermezlerse, çocuklarını kızdıracaklar ve kendilerini ihanete uğramış gibi hissetmelerine neden olacaklardır. Bu durumda çocuklar kendilerine zarar verecek tercihler de yapabilir. Bu sanıldığından çok daha fazladır.

4- Anne ve babalar bu konuda ne yapmalı?

Aslında anne ve babaların yapması gereken şey çok basit. Gerçek anlamda, fiziksel ve ruhsal olarak çocuklarının yanında olmalılar. Mükemmel olmanız gerekmiyor. Tabii ki kendi sorunlarınız ya da kendinize ait günler olabilir. Ancak önemli olan şeffaf ve açık davranmak ve onların yanında olmaktır.

Önemli olan dengeyi kurmaktır. Kimi zaman evin tüm halkı kendi kendine olmak ve kendi işlerini yapmak isteyecektir. Bunda hiçbir sorun yok. Herkes kendi isteğini yerine getirebilecektir. Önemli olan hata yapmaktan korkmamak ve yapılan her hatanın çocuğunuzun hayatını yerle bir edeceğini düşünmemektir.