Anne-çocuk ilişkisinde nelere dikkat edilmeli?
İyi bir anne-çocuk ilişkisinin temeli, annenin ruh sağlığı ve çocuğuna karşı davranışlarına bağlıdır. Hamilelik sürecinde başlayan anne-bebek ilişkisi, doğumdan sonra fiziksel temas ve beslenme yoluyla daha da gelişerek ömür boyu sürecek bir iletişim haline gelir.
Bir bebeğin ilk seveceği ve iletişim kuracağı kişi şüphesiz ki annesi. Annenin çocuğunu beslemesi, ilgilenmesi ve onu hayata hazırlaması çocukta sevgi ve güven duygusunun temelini oluşturuyor. Çocuk yetişkin olduğunda bu iki temel duygu aracılığıyla ilişkilerine yön veriyor ve hayatı yorumlarken ilk olarak anneyi örnek alıyor.
Sağlıklı ilişki özgüveni artırıyor
Annenin kokusu, vücut ısısı, bakışları ve sesi çocukla aralarındaki bağı güçlendiriyor. Bu duygulardan yoksun büyüyen çocuklar ise yetişkin olduğunda çeşitli ruhsal sorunlarla karşılaşabiliyor. Özellikle 0–3 yaş arası anne-bebek ilişkisi, çocuğun ruhsal hayatının ve özgüven duygusunun temelini oluşturuyor.
Çocuğunu anadilini keşfetmesi, yaşadığı dünyayı anlamlandırması ve davranışlarını kontrol etmesi anneyi "taklit" yöntemiyle gelişiyor ve soyut - somut kavramlar yine anneden öğreniliyor.
Her çocuk biyolojik ve genetik yapısı, zeka, duygusal ve sosyal gelişimi açısından başkalarından, hatta kardeşlerinden bile farklılık gösteriyor. Bu nedenle çocuk yetiştirmenin en önemli noktası, çocuklarınıza farklı tutumlarla yaklaşmak. Çocuğunuzun ilk 18 ay içindeki eğitim biçimi, çocuğunuzu yetiştirme şekli ve onunla kurulan duygusal etkileşiminiz çocuğunuzda güven veya güvensizlik duygularını oluşturacak.
Anne-çocuk ilişkisinde nelere dikkat edilmeli?
Bebeklik döneminde anneye bağımlı olan çocuk, 4–5 yaşlarına geldiğinde "birey" olmayı keşfeder.
Bu dönemde çocuğunuzla ilişkinizin sağlıklı devam etmesi için;
Sabırla dinleyin: Dünyaya gözünü açar açmaz size güvenen çocuğunuzun anlattıklarını sabırla dinleyin ve sorularını cevapsız bırakmayın.
Saygı sınırını netleştirin: Çocuğunuzun odasına girerken kapıyı çalmanız, onun da aynı şekilde davranmasını sağlar. Böyle küçük detaylara dikkat ederek çocuğunuzun özel hayata saygı kavramını geliştirebilirsiniz.
Kararlı bir anne olun: Çocuğunuz "hayır" dediğinizde sinir krizleri geçiriyorsa sakin, yumuşak ama kararlı bir biçimde ona açıklama yapın. Neden "hayır" dediğinizi ona sabırla anlatın.
Baba ile iletişimi: Çocuğunuzun gelişiminde "baba" kavramının çok önemli bir nokta olduğunu unutmayın. Baba-çocuk ilişkisine zaman ve zemin yaratmak da yine sizin göreviniz.
Mutsuz ebeveynler: Anne-çocuk ilişkisine zarar verebilecek en önemli durum; çocuğun mutsuz bir evlilik içinde, plansız gebelik sonucu dünyaya gelmiş olması. Bu durumda savunmasız bir şekilde hayata gözlerini açan bebek, bir süre sonra annesi tarafından kabul edilse dahi babanın tutumları hem anneyi hem de bebeği olumsuz etkileyebilir.
